Page 13 - VVN-2021-1

Interview

Thalia Verkade, schrijfster Mobiliteit & Straatleven bij De
Correspondent en Marco te Brömmelstroet, professor
Toekomsten van Stedelijke Mobiliteit aan de Universiteit van
Amsterdam. Auteurs van het boek ‘Het recht van de snelste’.
‘In de jaren 50 werd de auto dominant in de Nederlandse straten.
Sindsdien zijn de voertuigen gaan bepalen hoe we onze wegen
inrichten. Ook wij stonden hier lange tijd niet bij stil. Totdat we onszelf
de vraag stelden: van wie is die straat, die overgebleven ruimte tussen
gebouwen, nou eigenlijk? We kwamen tot de conclusie dat het verkeer,
en vooral de auto, onze publieke ruimte heeft overgenomen. Die moet
weer worden teruggegeven aan mensen. Daarbij moeten we radicaal
anders nadenken over hoe we de straat veel meer verschillende doelen
kunnen laten dienen. Denk aan een groene plek, waar kinderen veilig
kunnen spelen en waar je rustig woont. In plaats van een gevaarlijke
ruimte waar alles moet wijken voor de razendsnelle levering van
pakketjes. Wat hebben we daar nog voor over? In Amsterdam
bijvoorbeeld blijkt 75% van de mensen bang te zijn in het verkeer. Drie
op de vier inwoners is dus bang in de openbare ruimte! Als we die
angst gaan benoemen en daar als politiek en maatschappij de norm
‘onacceptabel’ opplakken, dan moeten we het monster wel in de bek Robin Inpijn
kijken. Dat zou in onze ogen een fantastische rol zijn voor VVN.’

Onze verkeersboodschap
‘De nadelen die we ondervinden van het monopolie van voertuigen, Veilig Verkeer Nederland - Robin Inpijn, verkeerskundige
zijn het gevolg van eerder gemaakte keuzes. Dodelijke ongelukken, ‘De mens moet altijd uitgangspunt zijn bij toekomstig wegontwerp.
files, CO2-uitstoot, angstig zijn… het hoort bij een systeem dat we zelf Die is immers degene die moet reageren op een verkeerssituatie.
hebben gecreëerd. Het is een kéuze om de auto niet aan te passen Maar nog belangrijker is de vraag: welke vervoerswijze stel je centraal.
aan de stad, maar de stad aan de auto. Wat nou als we in plaats van Willen we dat er in een ruimte gewandeld of gefietst wordt, of dient
‘doorstroming’ voortaan ‘ontspanning’ centraal stellen?’ een situatie juist bereikbaar te zijn voor vrachtverkeer? We moeten
per situatie bepalen wat we daar belangrijk vinden: willen we onszelf
gemakkelijk kunnen verplaatsen of er aangenaam verblijven? Dat is
een superuitdagend vraagstuk in een maatschappij waarin de honger
naar ‘sneller, beter, makkelijker’ steeds groter wordt. Iedereen wil
veilig over straat, maar de race om snelle bezorging is bijvoorbeeld
een maatschappelijke ontwikkeling die de verkeersveiligheid niet ten
goede komt. Die norm om extreem snel bediend te worden, maar
ook om steeds sneller langere afstanden af te leggen, moeten we een
halt toeroepen. Daarin ligt een grote uitdaging, want het gaat om het
doorbreken van collectief gewoontegedrag.’

Onze verkeersboodschap
‘In de jaren 90 hadden we de VVN-campagne ‘Geef je verstand eens
voorrang’. Die boodschap is ook voor deze tijd weer ontzettend
toepasselijk. Nu laten we onder het motto ‘Meedoen is makkelijk’
weggebruikers zien, dat iedereen in het verkeer een steentje kan
bijdragen aan het veiliger maken van onze wegen. Veilig wegontwerp zit
niet zozeer in het aanleggen van drempels, het gaat vooral om de keuzes
Marco te Brömmelstroet en Thalia Verkade
die we maken vanuit ons eigen gedrag.’
13